ετερόδυνος

-η, -ο

1. αυτός που παίρνει τη δύναμή του από άλλον

2. το ουδ. ως ουσ. το ετερόδυνο

ηλεκτρονική διάταξη που επιτρέπει την παραγωγή ηλεκτρικών ταλαντώσεων υψηλής συχνότητας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ετερο-* + θ. δυν- τού δύναμαι].